Lionel Messi'nin Hayat Hikayesi

Ariel Ortega, Marcello Gallardo, Javier Saviola gibi birçok ismi basın Maradona’nın veliahtı olarak atamıştı. Gelin görün ki hepsi yanıldılar. Müzeden çıkarılıp alınan efsane 10 numaralı formayı Maradona’dan sonra ilk kez giyme unvanına erişen Ariel Ortega kayboldu, Gallardo söndü, Saviola da bekleneni veremedi. Fakat yeni birisi çıktı ortaya. Ufak tefekti, çelimsizdi, çocuktu… Lionel Messi’den bahsediyorum. Basının değil bizzat Maradona’nın
veliaht ilan ettiği kişiden. Klas hareketlerini izliyoruz, Nou Camp’da estirdiği rüzgardan nasibimizi alıyoruz. Fakat sanırım ders almamız gereken hikayesini ya bilmiyoruz ya da es geçiyoruz. 


İşte Messi, işte dert, işte keder ve işte başarı…

Eğer onu Barcelona’nın Arjantin’den bulup çıkardığı ve İspanya’ya getirdiği biri sanıyorsanız, bir masal kahramanı gibi görüyorsanız maalesef yanılıyorsunuz. 

Messi ailesi çok fakirdi ve biricik oğulları Lionel hastaydı. Tedavisi ve bakımı için uzman doktorlar gerekiyordu ve dolayısıyla da para. Bu parayı Arjantin’de kazanabilmek onlar için neredeyse imkansızdı. Tek yol İspanya’ya uzanıyordu. 

Messi’nin hormonal sorunları vardı. Ergenlik döneminde diğer yaşıtlarının aksine gelişemiyordu, büyüyemiyordu. Ama bu hastalık onun futbol oynamasına engel teşkil etmiyordu. 5 yaşında futbola başladığı ilk kulüp olan Grandoli’de oynadığı futbol dilden dile yayılmıştı. Yeni bir yıldız doğuyordu. 

Newells Old Boys onu kadrosuna katmakta gecikmedi. Her Arjantinli efsanenin olduğu gibi onun da yolunun River Plate veya Boca Juniors’tan geçmesi gerekiyordu. River onu buldu ve denemelere çıkardı. Ama vakit gelmişti. Bir an önce İspanya’ya gitmeli ve tedavi olmalıydı. Böyle bir zamanda futbolu arka plana itmesi gerekiyordu ve öyle de oldu. 

Messi 13 yaşında İspanya’ya gitti. Tedavi olurken futbolu da ihmal etmedi. İspanya’da çeşitli alt yapılarda kendini geliştirdi, şansını denedi. Bu arada Katalan ekibi Barcelona’nın scoutları (yetenek avcıları) boş durmuyordu. Her zaman ilk önce Messi’nin ismi söylendi onlara. Ve beklenen gelişme oldu Messi Barça’ya geldi. Rezerv Lig’de boy gösterdi. Ancak Messi yetenekleri ile bu lige büyük geldi. Rijkaard’a onun A takıma alınması için rica edildi. 

Hollandalı teknik adam önceleri bu düşünceye olumsuz baktı. Rijkaard'a göre onun daha zamana ihtiyacı vardı. 2 -3 hafta geçti ve 18 yaşındayken Barca’nın A takımına alındı. La Liga, Nou Camp onun için bir rüyaydı. Porto ile oynanan hazırlık karşılaşmasında oynayan Messi’ye bizler gibi İspanyollar da yabancıydı. Kimse bilmiyordu hünerlerini… Arjantinli ilk çıktığı Lig maçında oyuna yedek başlamış ve girer girmez topu ağlara göndermişti. Bu, onun efsane Barcelona tarihine adını yazdırmasına yetiyordu. Henüz 17 yaşından 10 ay 7 gün almıştı. Bunun yanında da bir unvan. Barcelona tarihinde gol atan en genç futbolcu…

Artık daha çok çalışması gerekiyor daha fazla özveride bulunması gerekiyordu. Uluslararası arenada da kendini tanıtabilmesi için U-20 yaş altı milli takımı onun için büyük bir şanstı. Yaptı gösterisini, ekranları başında izleyen bizleri şaşırttı, ağzımızı açık bıraktı. Şampiyonada hem gol kralı oldu hem de en değerli oyuncu seçildi. 

Gerisini anlatmama gerek yok sanırım. Her hafta onu izliyoruz. Onun hayatında her şey yolunda. Tek bir düşüncesi kaldı o da sorumluluk. Maradona’nın veliahtı olmak, hem de bu sözü ondan duymak tabii ki Messi’de baskı oluşturabilir. O da olsun artık…

Not: Bu arada Messi’nin boyu 1.69. İspanyol doktorları kutlamak gerek…

Cristiano Ronaldo'nun Hayat Hikayesi

Çocukluk arkadaşınızın bir konuda dünyanın en iyi olması, hatta futbol gibi her yere çabucak yayılabilen bir arenada bunu başarması, inanması zor bir durum. Bunu belkiMarlon Brando'yu ya da John Lennon'ı gençlik döneminden tanımaya benzetebilirsiniz. Her ne kadar Jose Semedo oda arkadaşı Cristiano Ronaldo'nun bir gün profesyonel olacağına emin olsa da, onun kariyerinin dünya çapında sayısız övgü ve ödüle tanıklık edeceğini hiç düşünmemişti. 

"Sporting'deki herkes onun profesyonel bir futbolcu olacağını biliyordu," sözleriyle akademiden takım arkadaşı olan Cristiano Ronaldo'yu anlatmaya başlayan Semedo, "Belki onun üç Ballon d'Or kazacağını düşünmedik ama profesyonel olacağına emindik" cümlesiyle onun profesyonel hayata geçişinin sürpriz olmadığını vurguladı. Semedo'ya göre Cristiano, onun hala en yakın arkadaşlarından biri. 

Madeira doğumlu Ronaldo, Lizbon'a taşındığında 12 yaşındaydı ve Semedo o sıralarda Lizbon'a yerleşmişti. Akademinin o yaş grubunda Ronaldo ile birlikte oynayacak olan Semedo, Portekizli yıldıza o dönemlerde şehir hayatına alışmasına yardımcı olarak onun korkup yılmasına engel oldu. Bu ilişki Semedo ile Ronaldo arasında yıllar sürecek bir bağ yarattı. 

Bizi hep şaşkına çevirirdi 

Ronaldo Lizbon'a şöhretiyle birlikte gelmişti. Semedo o günlerden bahsederken "10 yaşından bu yana katıldığı her turnuvada en iyi oyuncu ödülünü alıyordu" diyor veRonaldo'nun idmanlarda takım arkadaşlarını nasıl büyülediğini anlatıyor. Onun hareketlerini tüm takım taklit etmeye çalışsa bile Ronaldo, marifetli dokunuşları ve tam doksana gönderdiği frikikleriyle tüm takımı şaşkına çevirmeyi her defasında başarıyordu. Semedo, Portekizli yıldızın her zaman üst yaş gruplarıyla maça çıktığını, sadece Benficave Porto maçlarında kendi yaş grubuna döndüğünden bahsediyor. 

"Futbolcuyuz, okula ihtiyacımız yok" 

Semedo ve Ronaldo'nun karakterleri de akademi zamanlarında epey değişti. Yerel bir devlet okuluna giden ikilinin dakiklik kavramı burada kayboldu. Semedo o zamanlarda ikili arasındaki alışılagelmiş senaryoyu, "Her sabah 6: 30'da uyandığımda, odada yavaşça hareket ederdim. Ronaldo uyanıp 'Semy, nereye gidiyorsun?' diye sorardı ve cevabım 'Eğer patron dersleri kaçırdığımızı öğrenirse atılırız' olurdu" cümleleriyle anlatıyor. "Ronaldouyarılarıma rağmen 'Hayır, burada kal uyuyalım. Ne de olsa futbolcuyuz ve okula ihtiyacımız yok' diyerek beni ikna etmeye çalışırdı. Saat 10 olduğunda ise Ronaldo da okulda bana katılırdı." 

Ronaldo'dan hayat değiştiren müdahale 

Ancak bu arkadaşlık oldukça kısa bir sürede bitme noktasına geldi. Akademide geçen iki yıl sonrasında Sporting, Semedo'nun ihtisasına son verilmesini kararlaştırdı ve Semedo da Lizbon'dan ayrılıp evine geri dönmeye hazırlanıyordu. Ronaldo, bunun ikili için son demek olacağını biliyordu. 

Setubal'de yoksulluk ve suç oranıyla bilinen zor bir bölgede yetişen Semedo, 10 çocuklu fakir bir aileden geliyordu ve onun da geleceği, büyüdüğü yerdeki çoğu arkadaşının da yolunu tuttuğu hapishaneden pek de uzak gözükmüyordu. 

"Bir anne-babanın çocuğunu iyi bir insan olarak yetiştirmesinin zor olduğu bir yerdi" diye yetiştiği yeri anlatan Semedo futbolun onu tüm tehlikelerden kurtardığını anlattı. 

Akademiden ayrılacağını Ronaldo'ya aktardığında, geleceğin süperstarı bunu kabullenmedi. Ronaldo, "Eğer gidersen seni bir daha göremeyeceğim. Geldiğin yer sizin için zor bir yer ve dönmen sizin için daha da zor olacak. Burada kalacaksın ve her şeyi paylaşacağız" diyerek Semedo'nun arkasında durmaya karar verdi. 

Direktörle görüşen Ronaldo, sorunu ortadan kaldırmayı başardı. Semedo'nun aklındaki soru Ronaldo'nun bunu nasıl yaptığıydı. Portekizli süperstarın cevabı ise "Çünkü buradaki en iyi oyuncu benim" olmuştu. "İyi olmamı sağlamak için benimle ilgilenmeliler. Seni çok seviyorum ve seni kaybetmek istemiyorum" diyerek arkadaşına sahip çıkan Ronaldo'nun bu hareketinin önemini Semedo zamanla daha iyi anladı. Semedo, Portekizli yıldızın bu nazik hareketinin kendisinin hayatını değiştirdiğini düşünüyor. 

Bu olay sonrasında ikili bir dolabı paylaştı, odaya ekstra bir yatak sıkıştırdı ve birlikte yaşadılar. Bu onları birbirlerine karşı daha da samimi yaptı. 

"Ronaldo'nun okul hayatı zordu" 

Ronaldo'nun okul hayatında yaşadığı zorlukları, "14-15 yaşlarında okula giderken işler onun için oldukça zordu. Okuldaki herkes onu kıskanıyordu. En başta, ismi Ronaldo'ydu! İkinci olarak, Avrupa'daki her gazetede 15 yaş altı oyuncular arasında Avrupa'nın en iyisi olarak gösteriliyordu ve her zaman haberlerdeydi. ve her kız onu istiyordu!" cümleleriyle açıklayan Semedo, dostuna sahip çıkması gerektiğini biliyordu. 

Semedo, "Onu korumak zorundaydım. Ronaldo'nun ünlü olması onun suçu değildi. O özeldi" diyerek Portekizli süperstarla birbirlerine nasıl destek olduklarını anlattı. 

"Hep çok çalıştık ve başardık" 

Akademide bu sorunlar yaşanırken, ikilinin saha içinde gelişme arzusu karşı konulamaz bir hal aldı. Semedo akşamüstü antrenman seanslarını keyifle gülerek hatırlıyor. İkili, hentbol sahasına ya da spor salonuna güvenlikleri atlatarak gidiyor ve birlikte çalışıyorlardı. Semedo tüm bu eforu "Bir gencin alışılmış hayatından çok uzakta yaşadık. Her gün ve her akşam daha güçlü ve daha iyi olma hedefiyle çalıştık" cümleleriyle özetledi. 

İki oyuncu da kendilerinden beklenenleri aşmanın mutluluğunu yaşıyor. "Ronaldo'nun benim hakkımda söylediği en güzel şey, "Semy, seninle gurur duyuyorum" cümlesiydi. Bunu hiç unutmayacağım. O bunu söyleyince güldüm ve bunu neden söylediğini sordum. "Akademide çok oyuncu vardı (O dönemde Sporting'de 50 ya da 60 kadar oyuncu bulunuyordu) ve sen aramızda yeteneği en kısıtlı olandın. Ama bizim jenerasyonda sadece sen ve ben profesyonel futbolcu olmayı başardık." 

"Savaşçı ruh" 

Ballon d'Or sahibi Ronaldo'nun önsözünü yazdığı Win the Day kitabındaki bu hikaye "savaşçı ruhu" ve olumlu düşüncenin hayatta ne denli büyük bir yardımcı olduğunu açıklıyor. "Bu savaşçı ruh her zaman içimizdeydi" cümlesiyle akademiden bu yana ne kadar sıkı çalıştıklarını anlatan Semedo, "Bunu olduğum seviyeden dolayı bende görmek daha zor ama Ronaldo'ya baktığınızda hiçbir şeyde pes etmediğini görürsünüz" diyerek Ballon d'Or sahibi arkadaşını onore etti. 

"O bana her zaman 'en zor şeylerde bile pes etme, zamanla istediğin yere geleceksin' der. Biz bu mantaliteyle büyüdük." Ronaldo'nun kariyeri boyunca olumsuz düşünmekten mümkün olduğunca uzak durduğunu anlatan Semedo, . "Geçmiş zamanlarda bile 'ÖnceManchester United için oynayacağım, sonra Real Madrid ile imzalayacağım' diyordu. Şimdi geriye baktığımda söylediği her şeyi yaptığını görüyorum" 

"O oynadığında dünya durup onu izlemeli" 

Semedo arkadaşının gelecek vadeden bir oyuncudan bir süperstara, bir çocuktan bir babaya evrilmesini izledi. Futbolun yetiştirdiği en büyük ikonlardan birinin doğuşuna gözleriyle şahit oldu ve Ronaldo'nun özel bir şeyler yaptığını iddia eden ilk kişiydi. "Cristiano futbol dünyasında unutulmayacak bir hikaye yazıyor." diyen Semedo, "Şüphesiz ki gezegendeki en iyi sporcu o. O oynadığında dünya durup onu izlemeli. O futbolu bıraktığında ağlayacağız ve onun gibi bir oyuncudan mahrum kalacağız. O futbolda her şeyin mümkün olduğunu gösterdi. Cristiano başka bir seviyede." sözleriyle arkadaşının ne kadar özel bir oyuncu olduğundan bahsetti.

Beşiktaş'ın Tarihçesi

Ülkemizde spor denince akla futbol gelir ilk başta hiç kuşkusuz, futbol denilince de elbette İstanbul’un üç büyüğü ile Anadolu’nun Trabzonspor’u akla gelir tabiki. Bu yazımızda bu dört büyüğün ilki olan, ligimizin yüzüncü yaşını ilk kutlayanı olan, ülkemizin KARAKARTAL’INI, şanlı Beşiktaş’ını her yönüyle anlatmaya çalışacağız. Acaba Beşiktaş nasıl kuruldu, ismini nasıl aldı, kurucuları kimlerdir, renkleri nereden geliyor ve ne anlam taşıyor, simgesi neden kartaldır, en çok iz bırakan başkanlar, teknik direktörler, futbolcular kimlerdir? İşte tüm bu soruların cevabını bulabileceğiniz yazımız.

1902 sonbaharında Beşiktaş Serencebey Mahallesi’nde, o zamanın Medine Muhafızı olan Osman Paşa’nın konağının bahçesinde, 22 kişilik genç grup, haftanın bazı günlerinde toplanıp jimnastik hareketleri yapmaktaydı. Başta Osman Paşa’nın oğulları Mehmet Şamil ve Hüseyin Bereket ile mahellenin gençlerinden Ahmet Fetgeri, Mehmet Ali Fetgeri, Nazımnazif, Cemil Feti ve Şevket Beyler’in aralarında bulunduğu gençlerin ilk ilgilendikleri spor branşları, özellikle barfiks, paralel, güreş, halter, aletli ve aletsiz jimnastikti. O sıralarda siyasi hareketler dolayısıyla her türlü toplanmadan ürkerek hafiyeler dolaştıran 2. Abdülhamit’in adamları Serencebey’deki bu toplanmaları haber alınca, spor yapan gençler bir baskınla karakola götürüldü. Bu sporcu gençlerin bir kısmının saray erkanına yakın olması, ayrıca o dönemlerde kötü gözle bakılan futbol oynamadıkları ve sadece beden hareketleri yaptıklarını belirtmeleriyle gergin durum yumuşadı. Hatta saray çevresinden Şeyhzade Abdülhalim bu sporcuları destekledi ve sık sık antrenmanları seyretmeye başladı. Ünlü boksör ve güreşçi Kenan Bey de antrenmanlara gelerek güreş ve boks hareketleri göstermeye başladı.

1903 Mart’ında ise özel bir izinle Bereket Jimnastik Kulübü kuruldu. 1908′de Meşrutiyet’in ilanıyla sportif hareketler biraz daha serbestlik kazandı. 31 Mart 1909′daki siyasi olaylardan sonra Edirne’de bulunan Fuat Balkan ve Mazhar Kazancı, Hareket Ordusu ile İstanbul’a geldi. Siyasi olaylar yatıştıktan sonra iyi bir eskrim hocası olan Fuat Balkan ile başta güreş ve halter sporlarını yapan Mazhar Kazancı, Serencebey’de jimnastik yapan gençleri bularak birlikte spor yapma fikrini kabul ettirdi. Fuat Balkan, Ihlamur’daki evinin altındaki yeri, kulüp merkezi yaptı ve Bereket Jimnastik Kulübü’nün adı Beşiktaş Osmanlı Jimnastik Kulübü olarak değiştirildi. Böylece jimnastik, güreş, boks, eskrim ve atletizmin ön planda tutulduğu güçlü bir spor kulübü meydana geldi. Fuat Bey’in arkadaşları Refik ve Şerafettin Beyler de iyi birer eskrimciydi.

Bu arada Beyoğlu Mutasarrıfı Muhittin Bey’in teşvikiyle Beşiktaş Osmanlı Jimnastik Kulübü, 13 Ocak 1910 tarihinde tescil edilen ilk Türk spor kulübü oldu. Semtin gençlerinin bu spor kulübüne ilgisi büyüdü ve spor yapan üyelerin sayısı bir anda 150′ye yükseldi. Kulübün merkezi de Ihlamur’dan Akaretler’de 49 numaralı binaya taşındı. Bir süre sonra bu bina da küçük gelince, yine Akaretler’de 84 numaralı binaya geçildi. Bu binanın arkasındaki bahçe de bir spor sahası haline getirildi.

RENKLERİ VE İLK ROZETİ

Yıllardır Beşiktaş’ın ilk renklerinin kırmızı-beyaz olduğu, Balkan Savaşı’nın kaybedilmesinin ardından siyah-beyaz olarak değiştirildiği söylenir. Beşiktaş tarihi ile ilgili bir çok kaynak böyle yazmaktadır. Ancak 100. yıl belgeselinin hazırlanması sırasında yapılan ayrıntılı araştırmalarda, kırmızı rengin kullanılmadığı, renklerimizin her zaman siyah-beyaz olduğu yönündeki belgeler ağırlık göstermiştir. Beşiktaş 100. Yıl Belgeseli yapımcısı Tuğrul Yenidoğan, yaptığı araştırmalar sonucunda bu tartışmalara noktayı koymuştur:

Osman Paşa Konağı’nda başlangıçta ferdi sporlar yapıldığından herhangi bir forma rengine gereksinim duyulmadı. Ancak sporcuların sayısı her geçen gün yeni katılımlarla artmaya devam edince, eğitimini Fransız mektebinde tamamlamış Mehmet Şamil Bey kurucular heyetini topladı. Okul günlerinde kullandığı, okulunun renklerini taşıyan rozeti yakasından çıkardı ve gösterdi: “Bizler de tıpkı bu rozet gibi bir rozet yaptırmalı ve Kulübümüz’de spora devam eden her azayı bu rozeti taşımaya mecbur tutmalıyız” dedi. Toplantıya katılanlar Mehmet Şamil Bey’in teklifini heyecanla kabul ettiler. Toplantının sonunda rozette yer alacak kulüp renkleri de kararlaştırıldı. Tabiatın bütünüyle birbirine zıt iki ana rengi kulüp renkleri olarak seçildi: Siyah ve Beyaz…
Beşiktaş’ın ilk rozetinin yapıldığı tarih, Fransız mektebindeki rozetlerden esinlenerek miladi yıl olarak “1906″ yazıldı. Üstte Arap harfleriyle “Beşiktaş” yazarken, sağda “J”, solda “K” harfleri yer aldı. Rozetin arka yüzünde “Konstantinopolis”te yapıldığı yazılıdır ve iç tarafında rozeti yapan ustanın mührü yer almaktadır. Rozetteki armada yer alan yıldızın 6 köşeli olduğu dikkat çekmektedir. 2. Meşrutiyet’e kadar (1908) bu 6 köşeli yıldız kullanılmıştır. Bu rozet, İskender Yakak tarafından Onursal Başkanımız Süleyman Seba’ya hediye edilmiştir.

KARA KARTALLAR EFSANESİ

Son iki sezonun şampiyonu Beşiktaş, 1940-41 sezonuna gençleştirilmiş ve yenilenmiş kadrosuyla girer. Haftalar ilerledikçe puan farkını açan Beşiktaş, ligde liderliğini sürdürmektedir. Bitime 5 hafta kala rakip Süleymaniye’dir. 19 Ocak 1941 Pazar günü Semih Duransoy’un hakemliğini yaptığı Şeref Stadı’ndaki maça Beşiktaş şu kadro ile çıkar: Faruk, Yavuz, İbrahim, Rıfat, Halil, Hüseyin, Şakir, Hakkı, Şükrü, Şeref, Eşref. O sezon bütün maçlarda olduğu gibi, Takımımız yine muhteşem bir oyun ortaya koyar. Maçın ikinci yarısının ortalarıdır. Beşiktaş takımı farklı önde olmasına rağmen rakip kaleye bitmek tükenmek bilmeyen hücumlar gerçekleştirmektedir. İşte o sıralarda Beşiktaş’ın akın yönü olan Şeref Stadı’nın Atatürk panosu bulunan tarafındaki tribününden bir ses yükselir: “Haydi Kara Kartallar. Hücum edin Kara Kartallar”… Şeref Stadı’nı dolduran binlerce taraftar ve maçı takip eden gazeteciler, çınlayan sesle donup kalmıştır. Son derece isabetli bir benzetmedir o anda yapılan. O sezon rakiplerini ezip geçen Beşiktaşlı futbolcuları “Kara Kartal”dan, oynadıkları futbolu “Kara Kartal gibi hücum etmek”ten başka bir şekilde tarif etmek mümkün değildir. Tribünlerden gelen sesin sahibi Mehmet Galin isimli bir balıkçıdır.

Voleci Şeref lakabıyla maruf Şeref Görkey’in voleyle attığı 3 muhteşem gol ve kaptan Hakkı’nın, Şakir’in ve Şükrü’nün birer golüyle sahadan 6-0 galip ayrılırlar.

Bu maçın ardından, Beşiktaş’ın sembolü “Kara Kartallar” olmuştur.

 BEŞİKTAŞ VE FUTBOL

Kulübün faaliyetlerini hızlandırdığı ilk dönemde futbol gölgede kalmışsa da, 1910′ların sonundan itibaren kulüpteki atlet ve jimnastikçiler futbola daha fazla ilgi duyup, kendi aralarında maçlar yapmaya başladılar. O yıllarda gençliğin ilgisi futbola kaymak üzereydi ve Beşiktaş Kulübü’nün az ilerisinde Valideçeşme ve Basiret gibi iki güçlü futbol takımı kurulmuştu. 1911 Ağustos’unda Valideçeşme futbol takımının başkanı ve kurucusu olan Ahmet Şerafettin Bey (Şeref Bey) futbolcularıyla Beşiktaş Kulübü’ne katıldı. Beşiktaşlı gençlerin kurduğu futbol takımlarını tek bir çatı altında toplamayı amaç edinen Şeref Bey’in girişimleri sonucu, Basiret Kulübü de Beşiktaş’a katıldı. Bu şekilde Futbol Şubesi, resmi olarak Kulüp’te faaliyete başladı.

Resul, Rıdvan, Behzat, Doktor Sabri, Şair Kazım, Sadi (Baltalimanı), Doktor Mehmet, Asım, Şeref, Doktor Ali ve Fahri’den oluşan ilk futbol takımının malzemelerinin masraflarını da İpekçi İhsan isimli bir sporsever karşıladı. Birinci takımın yanı sıra ikinci, üçüncü, dördüncü takımlarını da kuran futbol şubesi, Kulübümüz’ün Akaretler’deki bahçesinde futbol idmanlarını hızlandırdı. Böylece futbol Beşiktaş’ta bir anda 1 numaralı spor olmaya başladı. Ancak Balkan Savaşı’nın ardından Dünya Savaşı’nın da başlamasıyla Beşiktaş’ın sporcuları cephelere koştu ve spor faaliyetleri yok denecek duruma geldi.

 YENİ LİG’İN KURULUŞU

O tarihlerde cuma günleri oynanan İstanbul Ligi’nde Fenerbahçe, Galatasaray, Altınordu, Süleymaniye, İdman Yurdu gibi takımlar bulunuyordu. Beşiktaş 1920′lerin öncesinde iki ezeli rakibiyle karşılaşmamışsa da Süleymaniye ve İdman Yurdu’nu mağlup etmiş bir takımdı. 1919′da Beşiktaş ve diğer kulüplerin lige katılma isteği Lig Tertip Komitesi tarafından uzun bir süre bekletildikten sonra kabul edilmedi. Pazar günleri de azınlık takımları Pera, Araks, Maccabi, Stella, Strugglers’in yer aldığı Pazar Ligi maçları oynanıyordu. Şeref Bey, Beşiktaş gibi cuma ligine alınmak istemeyen takımların idarecileriyle Türk İdman Birliği Ligi adı altında bir lig kurdu. Çekilen kurada 10 takım A Grubu’nda Beşiktaş, Hilal, Kumkapı, Altınörs ve Türkgücü, B Grubu’nda da Darüşşafaka, Vefa, Üsküdar, Beylerbeyi ve Haliç şeklinde yer aldı.

Beşiktaş ve  Atatürk

Ulu Önderimiz Atatürk, Kulübümüz’ün kurulmasından büyük mutluluk duymuş ve kurtuluşu sağlayacak ilk gizli teşkilatlanmayı Beşiktaşlı sporculara vermiştir.

Mustafa Kemal Atatürk, Erkan-ı Harbiye’nin 3. sınıfına gelmişti. Bazen sabahlara kadar uyumuyor, hürriyet ve istibdadı düşünüyordu. Bu arada mektebini bitirdikten sonra kurmayı düşündüğü Vatan ve Hürriyet Cemiyeti yavaş yavaş kafasında şekilleniyor, mezun olacak arkadaşlarını bu doğrultuda hazırlıyordu. İşte tam bu günlerde bir haber aldı. Beşiktaş Bereket Jimnastik Kulübü (1903) kurulmuştu. Subay ve Saray’a yakın kişilerden oluşan bu kuruluş, Mustafa Kemal’in ilgisini iyice çekti. Nasıl olmuştu da Yıldız Sarayı’na 100 metre mesafedeki Osman Paşa Konağı’nda gençler biraraya gelmiş; Saray hafiyelerinin gözlerinin önünde sportif faaliyetlerine girişmişlerdi? Mustafa Kemal’i o günlerde sportif çalışmalardan çok, Saray’a karşı oluşturdukları fikirler ilgilendiriyordu. Mustafa Kemal, kurucularının Zabit, yaptıkları sporların güreş, eskrim, gülle, aletli jimnastik, boks, halter, barfiks olmasından dolayı da Beşiktaş Bereket Jimnastik Kulübü ile ilgilenmişti. Fakat O’nu daha çok ilgilendiren, bu gençlerin istibdadı yenerek biraraya gelmeleriydi. Atatürk’ün bu şekilde Beşiktaş Bereket Jimnastik Kulübü’ne bağlılığı arttı.

Öyle ki, Mustafa Kemal Atatürk, katıldığı bir İttihati Terakki toplantısında şu tenkitlerde bulunuyordu: “Beşiktaş Osmanlı Terbiye-i Bedeniye kadar olamadınız. Programınız ve lideriniz yok.”

1914 ile 1920 yılları arasında Akaretler/Spor Caddesi’nde Beşiktaş Jimnastik Kulübü’ne komşu olan Atatürk, görevi gereği sık sık İstanbul dışına çıktığı günlerde, birlikte oturduğu annesiyle kız kardeşinin Siyah-Beyazlı sporcu ve idarecilere emanet ederdi. Taraftarlar arasında asker kökenli olmanın getirdiği sevgi ve saygıyla pekişen bağlılık, Ulu Önder’in kurtuluşu sağlayacak ilk gizli teşkilatlanmayı Beşiktaşlı sporculara verdiği belgelerle sabittir.

Atatürk’ün Akaretler Yokuşu üzerinde oturduğu 76 nolu binanın dış kapısı yanındaki Mermer Kitabe’de şu satırlar yer almaktadır: “Atatürk, 1.Dünya Savaşı’ndan düşmana karşı İstanbul’u koruyup kurtaran, Çanakkale Müdafihi Anafartalar Kumandanı Mustafa Kemal Paşa iken bu evde kiracı olarak kalmıştır.”

Mustafa Kemal Atatürk; Yıldırım Orduları Grup Kumandanlığı görevine başlamadan önce 1916′nın ilk günlerinde Akaretler’deki evinin arka kapısından Beşiktaş Jimnastik Kulübü idman sahasına inmiş (şimdiki Plazalar’ın bulunduğu alan), Ahmet Fetgeri ile Fuat Balkan Beyler’i yanına çağırıp, kendileriyle şu konuşmayı yapmıştır: “Efendiler; sizlerin ve sporcularınızın ciddi çalışmalarını, çeviklik ve maharetlerini uzun zamandan beri büyük bir zevkle, dikkatle izliyorum. Spordan yoksun bir gençlik nasıl ki vatan müdafası sırasında etkili olamıyorsa, insan denen varlığın kafa yapısı da ne derece tekamül ederse etsin, bedeni ikişafı noksan ve yetersiz olursa o vücut o kafayı ileriye götüremez, taşıyamaz. Bugün bünyenizde toplayıp, ilmi metodlarla yetiştirmeye çalıştığınız bu gençler, tam anlamda bedenen ve fikren geliştikleri zaman vatan müdafaasında ilmi sahalarda olduğu gibi spor alanlarında da Avrupalı hasımlarına Türk’ün ölmez gücünü ispat edeceklerdir. Sizi candan kutlar, başarılarınızı her zaman duymak isterim.”

BEŞİKTAŞ’IN KURUCULARI

 Ahmet Fetgeri (Aşeni), Mehmet Ali Fetgeri (Aşeni), Osman Paşazade Mehmet Şamil (Osmanoğlu), Hüseyin Bereket, Kadızade Nazım Nazif (Ander) ve 20′ye yakın genç Beşiktaş’ın ilk kurucularıdır. Kurucuların ortak özellikleri Kafkas kökenli olmalarıdır. Ahmet ve Mehmet Ali Fetgeri kardeşler, Gürcistan tahtına kadar yükselmiş, Batum civarından göç etmiş bir soydan gelmektedirler. Mehmet Şamil ve Hüseyin Bereket, Dağıstan aslanı Şeyh Şamil’in soyundan gelmektedirler.

BJK FUTBOL ŞEREF TABLOSU

OSMANLI DEVRİ

1919-1920 İST.”TÜRK İDMAN BİRLİĞİ LİGİ” ŞAMP.
1920-1921 İST.”TÜRK İDMAN BİRLİĞİ LİGİ” ŞAMP.
1921-1922 İST.”PAZAR LİGİ” ŞAMPİYONU

CUMHURIYET DEVRİ

1923-1924 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1933-1934 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1934 TÜRKİYE FUTBOL ŞAMPİYONU
1934-1935 İSTANBUL SİD ŞAMPİYONU
1937-1938 TEYYARE KUPASI ŞAMPİYONU
1938-1939 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1939-1940 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1940-1941 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1940-1941 MİLLİ KÜME (Türkiye Ligi Şamp.)
1941-1942 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1942-1943 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1943 İSTANBUL KUPASI ŞAMPİYONU
1943 İZMİR FUAR KUPASI ŞAMPİYONU
1943-1944 MİLLİ KÜME (Türkiye Ligi Şamp.)
1944 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1944-1945 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1945 İSTANBUL KUPASI ŞAMPİYONU
1945-1946 İST.LİGİ ŞAMPİYONU (8 Yılda 7 kez.)
1946-1947 MİLLİ KÜME (Türkiye Ligi Şamp.)
1947 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1949-1950 İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1950-1951 İST.PROF.LİGİ ŞAMPİYONU (ilk)
1951 TÜRKİYE FUTBOL ŞAMPİYONU
1951-1952 İST.PROF.LİGİ ŞAMPİYONU
1952-1953 İST.PROF.LİGİ ŞAMPİYONU
1956-1957 TÜRKIYE LİGİ (Fed.Kupası) ŞAMPİYONU
1957-1958 TÜRKİYE LİGİ (Fed.Kupası) ŞAMPİYONU
1959-1960 TÜRKIYE LİGİ ŞAMPİYONU

(Mahalli ligler dikkate alınmadan doğrudan doğruya)

1965-1966 SPOR TOTO KUPASI ŞAMPİYONU
1965 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1965-1966 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1966 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1966-1967 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1967 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1968 SPOR TOTO KUPASI ŞAMPİYONU
1969-1970 SPOR TOTO KUPASI ŞAMPİYONU
1971-1972 SPOR TOTO KUPASI ŞAMPİYONU
1971 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1972 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1974 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1974 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1974 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1974-1975 TÜRKİYE KUPASI ŞAMPİYONU
1977 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1981-1982 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1984 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1984-1985 AMATÖR İST.LİGİ ŞAMPİYONU
1985 TÜRKİYE AMATÖR FUTBOL ŞAMPİYONU
1985 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1985-1986 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1986 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1988 TÜRKİYE AMATÖR FUTBOL ŞAMPİYONU
1988 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1988 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1989 TÜRKİYE KUPASI ŞAMPİYONU (Fed.Kupasi)
1989 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1989-1990 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1989-1990 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1990 TÜRKİYE KUPASI ŞAMPİYONU (Fed.Kupası)
1990-1991 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1990-1991 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1991-1992 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU (ilk namağlup)
1991-1992 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1993 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1993-1994 TÜRKIYE KUPASI ŞAMPİYONU
1994 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
1994-1995 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONU
1996 TSYD KUPASI ŞAMPİYONU
1997 BAŞBAKANLIK KUPASI ŞAMPİYONU
1998 TÜRKİYE KUPASI ŞAMPİYONU
1998 CUMHURBAŞKANLIĞI KUPASI ŞAMPİYONU
2000 ATATÜRK KUPASI ŞAMPİYONU
2002-2003 TÜRKİYE LİGİ ŞAMPİYONLUĞU
2005-2006 TÜRKİYE KUPASI
2006-2007 TÜRKİYE SÜPER KUPASI
2006-2007 TÜRKİYE KUPASI

 BAŞARILARIMIZ

En fazla resmi İstanbul Ligi Şampiyonu (15 Kez).

Üst üste beş yıl İstanbul Şampiyonu olan tek Kulüp (1939-1943).

İstanbul Ligleri’nde en fazla gol atan takım (1 Sezonda 90 Gol, 8 Yılda 599 Gol)

Resmi Lig’de 18 maçta 18 galibiyet alan tek takım.

Resmi Ligler’de en fazla “namağlup şampiyon” olan takım (7 Kez).

Türkiye Ligi’nde “Namağlup Şampiyon” olan tek takım.

Türk Milli Takımı’nı temsil hakkı verilen tek takım.

Ambleminde AY-YILDIZ olan tek Kulüp.

En fazla Centilmenlik Kupası alan takım (19 Kez).

Genç Takımlar Futbol Ligi’nde en çok İstanbul ve Türkiye Şampiyonu olan Kulüp (30 Kez).

Eskrimde Balkan şampiyonu olan Kulüp.

“19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı” fikrini ortaya atıp uygulamasını ve kanunlaşmasını sağlayan Kulüp.

Grekoromen güreşi, öncelikle kulüplere, daha sonra da Türkiye’ye yayan Kulüp.

Atletizm, eskrim, boks, basketbol, güreş ve futbolda Türkiye şampiyonlukları olan Kulüp.

Sırıkla atlamayı Türkiye’ye getiren Kulüp (Ressam Namik İsmail).

Okullarda “Beden Terbiyesi” dersleri veren Kulüp.

Türkiye’nin en zengin tesislerine sahip Kulübü.

Türkiye’de her branşta “Spor Okulları” açan tek Kulüp.

Alt yapısından en çok yıldız yetiştiren Kulüp.

Üst üste 56 maç yenilmeyen tek kulüp “Yenilmez Armada”.

Üst üste en fazla arka arkaya galip gelen takım (18 Kez).

İki senede sadece 1 yenilgi alan tek takım.

Resmi bir maçta 10 gol atan tek takım; 1989-90 sezonunda Beşiktaş-Adana Demirspor: 10-0 Ali Gültekin (4), Metin Tekin (3) ve Feyyaz Uçar (3).

Evinde 10 sene hiçbir Anadolu takımına yenilmeyen tek takım.

Lig tarihinde en uzun süre yenilmeyen ekip (48 maç) Beşiktaş, 1990-91 sezonunun 26. haftasında Gençlerbirliği’ne 2-0 yenildikten sonra, 1991-92 sezonunu yenilgisiz kapattı. Besiktaş tam 48 hafta sonra, 1992-93 sezonunun 13. haftasında Galatasaray’a 3-1 yenildi

Birinci futbol liginde üst üste en çok maç kazanma rekoru (1959-60 sezonu üst üste 13 maç).

Türkiye’de bütün kuruluşlar ISO 9001: 1994′e göre belgeli olmasına rağmen, Beşiktaş Jimnastik Kulübü ISO 9001: 2000 revizyonuna göre belgelendirilmiş ilk kuruluş. Beşiktaş Jimnastik Kulübü, sportif branşlar yönetimi ve spor tesisleri işletimi, marka ve amblemli ürün pazarlama ve satışı, basın, halk, üye ve taraftar iletişimi ile üyelik hizmetleri alanlarında ISO 9001: 2000 versiyonuyla Türkiye’de belgelendirilmiş ilk ve tek spor kulübü.

 İLKLER

Ulu önder Atatürk’ün ilk ilgilendiği ve ziyaret ettiği Kulüp (1914).

İlk kurulan Spor Kulubü (1903)

ilk tescil edilen Spor Kulübü (1910).

İlk spor tesisi ve lokali kuran Kulüp (Akaretler-1909).

İlk resmi İstanbul Ligi şampiyonu (1924).

İlk eskirim şampiyonu Kulüp.

İlk atletizm şampiyonu Kulüp.

İlk güreş şampiyonu takım.

İlk voleybol şampiyonu takım.

İlk Başbakanlık Kupası.

İlk Federasyon Kupası.

20 takım arasında yapılan ilk Türkiye Ligi’nde şampiyonu.

Olimpiyatlara ilk defa bayan sporcu yollayan Kulüp (1936-Berlin).

Ülkemizde ilk defa sahnede spor gösterisi ve jimnastik hareketi düzenleyen Kulüp (1910 / Kadıköy Apollon Sineması).

İlk sualtı sporları yapan Kulüp.

İlk kıtalar arası seyahat yapan Kulüp (USA).

İlk boks şubesi kuran antrenörler yetiştiren Kulüp.

Türkiye’de dekatlon yarışları yapan ilk Kulüp.

İstanbul’da ilk defa uluslararası güreş turnuvası yöneten Kulüp (1910-1911).

İlk maraton müsabakasını kazanan sporcu “Maratoncu İbrahim”.

İlk “Atış Poligonunu” kuran Kulüp.

Türkiye’de Engelli Şubesi olan ilk ve tek Spor Kulübü.

Dünya’da ve Türkiye’de çocuk dergisi çıkartan ilk ve tek Spor Kulübü.

Türkiye’de turizm şirketi kuran ilk ve tek Spor Kulübü.

Türkiye’de sigorta şirketi kuran ilk ve tek Spor Kulübü.

Türkiye Süper Kupası’nı (2006-2007 sezonu) kazanan ilk Spor Kulübü.

 BAŞKANLARIMIZ

1903-1908 Mehmet Şamil
1908-1911 Şükrü Paşa
1911-1918 Fuat Paşa
1918-1923 Fuat Balkan
1923-1924 Salih Bey
1924-1926 Ahmet Fetgeri Aşeni
1926-1928 Fuat Balkan
1928-1930 Ahmet Fetgeri Aşeni
1930-1932 Emin Şükrü Kunt
1932-1935 A. Ziya Karamürsel
1935-1938 Fuat Balkan
1938-1939 A. Ziya Karamürsel
1939-1941 Yusuf Ziya Erdem
1941-1942 A. Ziya Karamürsel
1942-1950 A. Ziya Kozanoğlu
1950 Ekrem Amaç
1950-1952 Salih Fuat Keçeci
1952-1955 Abdullah Ziya Kozanoğlu
1955-1956 Tahir Söğütlü
1956-1957 Danyal Akbel
1957- Ferhat Nasır
1957-1958 Nuri Togay
1958 Enver Kaya
1959-1960 Nuri Togay
1960-1963 Hakkı Yeten
1963-1964 Selahattin Akel
1964-1966 Hakkı Yeten
1966-1967 Hasan Salman (17.06.1966-11.02.1967)
1967-1968 Hakkı Yeten
1968-1969 Talat Asal
1969-1970 Rüştü Erkuş (08.12.1969-26.01.1970)
1970 Nuri Togay (10.02.1970-29.03.1970)
1970-1971 Agasi Şen
1971-1972 Himmet Ünlü
1972-1973 Şekip Okçuoğlu (21.06.1972-13.01.1973)
1973-1977 Mehmet Üstünkaya
1977-1979 Gazi Akınal
1979 Hüseyin Cevahir (11.04.1979-20.05.1979)
1979-1980 Gazi Akınal (21.05.1979-27.09.1980)
1980-1981 Rıza Kumruoğlu (30.09.1980-28.03.1981)
1981-1984 Mehmet Üstünkaya
1984-2000 Süleyman Seba
2000-2004 Serdar Bilgili
2004-2007 Yıldırım Demirören
2007- Yıldırım Demirören

Fenerbahçe'nin Tarihçesi

Fenerbahçe Spor Kulübü 1907 yılında İstanbul’da kurulan bir profesyonel spor kulübüdür. Renkleri sarı ve laciverttir. Özellikle futbol branşı ile Türk sporunun önde gelen kulüplerindendir. Futbol takımı İç saha maçlarını UEFA’nın beş yıldızlı stadları arasında yer alan ve 2007 yılında yenilenmesi tamamlanan Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadyumu’nda oynamaktadır. 2009 UEFA Kupası finali de bu stadyumda oynanacaktır.Kulüpteki diğer branşlar Basketbol, Voleybol, Atletizm, Boks, Kürek, Yelken, Eskrim, Yüzme , Masa Tenisi, Dağcılık, Kriket ve Atıcılık’tır

1899-1907

Erken Tarih

Fenerbahçe’nin esas kuruluş tarihi 1899 [1]’lara dayanır.İlk zamanlar sadece futbol kulübü olan kulüp 1910 yılına kadr böylece kalmış, 1910’da Kuşdili Kulübü’nün kendisine katılımıyla spor kulübü haline gelmiştir. II.Abdülhamit döneminde Müslüman Türklerin herhangi bir derneğe üye dahi olmaları yasaklanmıştı.Buna karşın gayrimüslimler dernek kurabilmekteydi.Bu, Kadıköy insanını öfkelendirmekte ve hırslandırmaktaydı.Tüm tehlikeleri göze alan deniz öğrencisi Fuat Hüsnü, eski hariciyecilerden Reşat Danyal ve Mehmet Ali’yle 1899 yılında devrin hafiye ve jurnalcilerinin dikkatlerinden kaçmak için Black Stocking FC [2] (Siyah Çoraplılar Futbol Kulübü)‘nü kurdular.Fakat siyah çorap ve kırmızı üst formaları ile Türk gençlerinin oluşturduğu bu futbol topluluğu daha ilk maçlarında hafiyelerin baskınına uğruyordu.

Aradan geçen birkaç yıl içinde aynı gençler yeni katılanlarla birlikte Kurbağalıdere Köprüsü’nün yakınındaki Hurşit Ağa’nın kahvehanesinde toplanıyor ve 1901 yılında da, bu kez isim de değiştirerek Kadıköy Futbol Kulübü[3] ismindeki bir yeni takımı daha kurabilmenin çalışmalarını yapıyorlardı.Bunun sonucunda bu külübü 1902 yılında kurmuşlardır.Fakat günlük yayınlanan Fransızca Servet Gazetesi bu haberi hafiyelere sızdırmış ve durum II.Abdülhamit’in kulağına gitmiştir.Böylece bir kez daha Kadıköy’lü gençlerin kurduğu futbol takımı dağıtılıyordu.

1907-1923

Resmî Kuruluş

Takvim yaprakları 1907 yılını göstermekteyken II.Abdülhamit döneminin son günleri yaşanmaktaydı.Saltanatının son zamanlarını yaşayan II.Abdülhamit’in baskı rejimi her alanda azalmıştı.Bu azalma futbola da yansımıştı.Artık Türk gençleri de açıktan futbol oynuyordu.

Bu durumdan yararlanan Kadıköy’lü gençlerden, Hariciye Nazırı Asım ve Server Paşa’ların torunu Londra Sefareti Başkatibi Nuri Bey’in oğlu Ziya Bey ile Harekat Ordusu Feriki Şevki Paşa’nın oğlu Ayetullah Bey ve de ünlü edebiyatçı Sami Paşazade Sezai Bey’in yeğeni Enver Necip (Okaner) Bey, Necip Bey’in Moda Başpınar sokak 3 numaralı evde yaptıkları görüşme neticesinde kuracakları takım hakkında fikir yürütüyorlardı.Görüşmeler sonucunda maddi destek sağlayan dönemin zenginlerinden Saint Joseph mezunu Mühendis Nurizade Ziya Bey’e kulübün kurucu başkanlığını, Osmanlı Bankası memurlarından Ayetullah Bey’e katiplik görevini, Bahriye Subayı Necip Bey’e de kaptanlık ve veznedarlık görevini verildi.Yine görüşmede varılan fikir birliği ile de ; kuracakları kulübün adını oturdukları semtten esinlenerek Fenerbahçe yapacaklar, amblemlerini Fenerbahçe Burnu’ndaki ışık saçan fenerden, formalarındaki renkleri ise Fenerbahçesi’ndeki papatyaların kıskançlık ve temizlik sembolü olan renklerinden yani sarı ile beyazdan alacaklardı.

Kulüp kısa sürede bir kadro semtteki gençlerden oluşturmuştu.1908 yılında İkinci Meşrutiyet’in ilanı ile tanınan dernek kurma serbestliği İstanbul’da birçok Türk kulübünün kurulmasına vesile oldu[5].Kulüp sayısındaki artış İstanbul’da yeni bir ligin kurulması ihtiyacını doğurdu.Bu nedenle de o dönemlerde ülkede resmi tatil günü olan Cuma günleri oynanacak bir lig olan, Cuma Ligi adıyla yeni bir lig kuruldu.

Kulüp kuruluşunda sarı-beyaz olan renklerini 1909 sonbaharında sarı-laciverte çevirmiştir.1909-1910 sezonuyla birlikte de İstanbul Futbol Ligi’ne katılmıştır.Fenerbahçe–Galatasaray kulüpleri arasındaki ezeli rekabet[6], ilk defa 17 Ocak 1909 tarihinde Galatasaray Lisesi öğrencilerinin takımı ile, yeni kurulmuş bir semt takımı maçı şeklinde başlamıştır.Bu tarihten itibaren de o dönemlerdeki İstanbul futbolundaki şampiyonluklar genelde bu iki Türk takımı arasında paylaşılmıştır.

Fenerbahçe Kulübü’nün ilk amblemi olan Fenerbahçe burnundaki ışık saçan beyaz feneri, renkleri ise sarı ile beyaz olmuştu. Ancak, kulüp yöneticileri bunu tatminkar bulmadıklarından, ve içinde bulundukları monarşi rejimini tehdit edici sayılacağı endişesi ile kısa sürede iptal etti. 1910 yılında futbolcu solaçık Hikmet’in çizdiği amblem herkesin beğenisini kazandı ve kabul edildi.

1910 yılında Kuşdili Kulübü’nün kulüp bünyesine katılımıyla Fenerbahçe Kürek, avcılık, kriket ve tenis sporlarına sahip olmuştur.

Kadrosunu gençlerle güçlendiren bu Fenerbahçe 1911 – 1912 liginde hiç yenilmeden şampiyon oldu.Şampiyonluğun en önemli yanı ise, Fenerbahçe’nin bu şampiyonluğu ile İngiliz ve Rum takımlarının şampiyonluklarının tamamen sona erdirmesi ve bu tarihten itibaren de Türk futbolunda şampiyonlukların artık Türk takımlarının olmasıydı. Bu şampiyonluk, kulübün itibarını bir anda yükseltti, imkanlarını arttırdı.Altıyol’da bir kulüp lokali kiralandı, lokalin açılışı ile üye sayısı çoğaldı.Bu arada futbol dışında diğer spor dallarında da faaliyet gösterilmesine başlandığından, aynı yıl Fenerbahçe Futbol Kulübü adı , Fenerbahçe Spor Kulübü’ne dönüştürüldu.

Kulübün kuruluş günü olarak Ulu Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın kulübü ziyaret tarihi olan 3 Mayıs kabul edilir.

Kuruluş Amacı

Kulübün amacı kuruluş tüzüğünün 2. ve 3. maddelerin şu şekilde belirtilmiştir: “Kulübün takip ettiği amaç: Memlekette bedenî ve fikrî terbiyenin yayılmasını sağlamak. Vatan gençlerini vatanın korunmasına, zorluklara ve askerî seferberliklere hazırlamaktır.”

“Kulüp, özellikle askerî beden eğitimlerinin yapılması, millî oyunların yaygınlaştırılması ve disiplinli bir hâlde geliştirilmesiyle uğraşacak. Kaybolan tecrübelerin kazanılmasına uygun amatör şubeler kurulması ve açılmasına çalışacaktır.”

Başkanlar

1907–1908 Ziya Songülen 1908–1909 Ayetullah Bey 1909–1910 Tevfik Haccar Taşçı 1911–1912 Osman Fuat Efendi 1912–1914 Hamit Hüsnü Kayacan 1914–1915 Hulusi Salih Paşa 1915–1916 M. Sabri Toprak 1916–1918 Dr. Nazım Bey 1918–1919 Refik Ahmet Nuri Sekizinci 1920–1923 Ömer Faruk Efendi

1924–1927 Nasuhi Baydar 1928–1932 Muvaffak Menemencioğlu 1932–1933 Sait Selahattin Cihanoğlu 1933–1934 Hayri Celal Atamer 1934–1950 Şükrü Saraçoğlu 1950–1951 Ali Muhiddin Hacı Bekir 1951–1953 Osman Kavrakoğlu 1953–1954 Bedii Yazıcı 1955–1957 Zeki Rıza Sporel 1958–1959 Agah Erozan

1960–1960 Medeni Berk 1960–1961 Hasan Kamil Sporel 1961–1962 Razi Trak 1962–1966 İsmet Uluğ 1966–1974 Faruk Ilgaz 1974–1976 Emin Cankurtaran 1976–1980 Faruk Ilgaz 1980–1981 Razi Trak 1981–1983 Ali Şen 1983–1984 Faruk Ilgaz

1984–1986 Fikret Arıcan 1986–1989 Tahsin Kaya 1989–1993 Metin Aşık 1993–1994 Güven Sazak 1994–1994 Hasan Özaydın 1994–1998 Ali Şen